Wojna w Wietnamie to konflikt zbrojny, który miał miejsce w latach 1955-1975 w Wietnamie, Laosie i Kambodży. Konflikt ten był kontynuacją wojny domowej w Wietnamie, która trwała od 1946 roku. Wojna w Wietnamie była jednym z najdłuższych i najkrwawszych konfliktów zbrojnych w historii, a jej przyczyny są nadal przedmiotem debaty i interpretacji.

Głównymi stronami konfliktu były Wietnam Południowy, wspierany przez Stany Zjednoczone i inne państwa zachodnie, oraz Wietnam Północny, wspierany przez Związek Radziecki i Chiny. Celem Stanów Zjednoczonych było zapobieżenie rozprzestrzenieniu się komunizmu w Azji Południowo-Wschodniej, a także ochrona swoich interesów strategicznych w regionie. W wyniku wojny zginęło około 3 milionów osób, w tym około 2 milionów cywilów.

Działania wojsk amerykańskich w czasie wojny w Wietnamie budzą kontrowersje i są przedmiotem wielu ocen. Niektórzy uważają, że Stany Zjednoczone popełniły wiele błędów strategicznych i taktycznych, takich jak nadużywanie siły i stosowanie taktyk brutalnych i niehumanitarnych, co przyczyniło się do wzrostu niechęci wobec nich wśród lokalnej ludności i nasiliło opór wojsk wietnamskich. Inni uważają, że Stany Zjednoczone były zmuszone do walki w obronie swoich interesów strategicznych i że ich działania były uzasadnione ze względu na zagrożenie ze strony komunizmu.

W każdym razie wojna w Wietnamie była bardzo kosztowna i krwawa dla wszystkich stron konfliktu i pozostawiła trwały ślad w historii i pamięci ludzi na całym świecie.